تکنیک های اصلی بازیگری در تئاتر اساس بازیگری شما را شکل می‌دهند
بازیگری مهارتی است که نظریات و تکنیکهای زیادی برای آن وجود دارند. عبارت بازیگری تئاتر و جدا کردن آن از بازیگری سینما مفهوم مناسبی نیست؛ زیرا اساسا بازیگری تکنیکهای کاملی را در برمی‌گیرد که تنها در برخی جزئیات در بازی سینمایی با بازیگری بر روی صحنه تئاتر متمایز می‌شوند. تکنیک های بازیگری تئاتر با هدف تربیت و ارتقای تمام ابزارهای بازیگر، علاقه‌مندان و بازیگران این رشته را در یک فرایند اصولی آموزش بازیگری قرار می‌دهند.
قبل از شروع فعالیت در رشته بازیگری بهتر از داشتن استعداد بازیگری در خود مطمئن شوید.در مطلب از پیش منتشر شده ای توضیح مفصلی در این رابطه داده شده است برای مطالعه بیشتر از صفحه ” استعداد بازیگری چیست؟ ” دیدن نمایید.
بازیگری در تئاتر شامل سه متد اصلی است
در ابتدا برای این که با تکنیکهای مختلف بازیگری در تئاتر آشنا شوید، باید تفاوت بین متد و تکنیک را بیان کنیم. بازیگری از ابتدا تا کنون شامل سه متد اصلی و تعداد فراوانی از سبک‌ها است که بسیاری از علاقه‌مندان به این رشته، این دو را با یکدیگر اشتباه می‌گیرند.
متدهای بازیگری روش‌هایی اصولی، کاربردی و مدون شده هستند که پیروان خاص خود را دارند و می‌توان به کمک آن‌ها بازیگران متعددی را تربیت کرد. این متدها در واقع اصولی یکسان دارند؛ اما در برخی از جزئیات از یکدیگر جدا می‌شوند.
متدهای بازیگری عبارت‌اند از:
- سیستم استانیسلاوسکی
- متد میخائیل چخوف
- متد اکتینگ
برای تسلط کامل به انواعی از تکنیک های بازیگری تئاتر یک بازیگر حرفه‌ای باید به تمام اصول متدهای مختلف بازیگری آشنایی کاملی داشته باشد. هر یک از این متدها می‌‌تواند تاثیری جداگانه بر بازیگر داشته باشد. یک بازیگر حرفه‌ای باید از متدی استفاده کند که فرایند رشد او را سرعت دهد.
اگر اطلاعات دقیقی از چگونگی شروع کردن بازیگری در تئاتر را ندارید به شما پیشنهاد میدهیم از صفحه ” شروع بازیگری در تئاتر ” دیدن نمایید. ما در ایران آموزشگاه سعی کرده ایم تا بهترین مراکز آموزش بازیگری را در صفحه ” لیست کلاس بازیگری ” به شما معرفی کنیم.
سیستم استانیسلاوسکی؛ سرچشمه تمام تکنیکهای بازیگری تئاتر
مهم‌ترین فرد قرن نوزدهم برای تربیت بازیگر فردی روسی به نام کنستانتین سرگووییچ استانیسلاوسکی بود. او با تدوین کردن نظریات خود، اولین رساله‌های نظری بازیگری را در اختیار علاقه‌مندان قرار داد. استانیسلاوسکی با تاثیرپذیری فراوان از روانشناسانی مانند تئودول ریبو، در کنار تکنیکهای منحصربه‌فرد خود، یک تکنیک کاربردی به نام حافظه عاطفی را مطرح کرد که بسیاری از مخالفت‌ها و موافقت‌های دنیای بازیگری پس از او به دلیل همین تکنیک اوست.
برخی از مهم‌ترین تکنیکهای بازیگری در سیستم استانیسلاوسکی عبارت‌اند از:
- بازیگر باید بر روی عملی متمرکز شود که شخصیت داستان آن را انجام می‌دهد
- بازیگر باید بداند کدام حرکات شخصیت داستان را بهتر نشان می‌دهد
- دلیل این که شخصیت داستان یک حرکت مشخص را برای انتقال مفهوم به کار می‌گیرد چیست؟
- شخصیت داستانی چه انگیزه‌ای دارد؟
- موانع شخصیت در راه رسیدن به هدفش چیست؟
- اگر بازیگر به جای شخصیت داستان بود چه می‌کرد؟ (اگر طلایی)
میخائیل چخوف؛ شاگرد خلف استانیسلاوسکی
پس از بروز اولین نقص‌ها در سیستم استانیسلاوسکی، یکی از اولین افرادی که با حافظه عاطفی موجود درسیستم او به مخالفت برخاست، میخائیل چخوف شاگرد خود او بود. چخوف اساس تکنیک های بازیگری تئاتر خود را بر پایه تخیل و دایره الهام قرار داد. تاکید او بر تخیل و استفاده از ژست‌های روانی برای بیان حالات بازیگر، آسیب کم‌تری به بازیگران وارد می‌کرد و آن‌ها در یک فرایند اصولی از بازیگری قرار می‌گرفتند. برخی از مهم‌ترین تکنیک های بازیگری تئاتر در متد چخوف عبارت‌اند از:
- تخیل
- پرتو افکنی
- بداهه‌سازی
- انسجام
- نقطه کانونی
- هدف
- فضا
- ترکیب‌بندی
- ژست روانی
- مفهوم سبک
- مفهوم حقیقت
- راحتی
- شکل
- زیبایی
- کامل بودن
روش متد اکتینگ یکی از بهترین تکنیک های بازیگری تئاتر است
شاگردان امریکایی استانیسلاوسکی با تغییر برخی نواقص متد آموزشی او سیستمی کاربردی را برای آموزش بازیگر استفاده کردند که تحت عنوان متد اکتینگ شناخته می‌شود. تاکید اصلی معلمان متد بر بازی واقع‌گرایانه و جلوگیری از اغراق در بازیگری است. هر یک از این معلمان برای این اصل از تکنیک‌ها و روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند. لی استراسبرگ، استلا آدلر و سنفورد مایزنر معلمان متد اکتینگ هستند که هر کدام تکنیکهای خاصی را برای بازیگری در تئاتر در نظر گرفته‌اند.
مهم‌ترین تکنیک های بازیگری تئاتر از دید معلمان متد اکتینگ عبارت‌اند از:
- لی استراسبرگ: تاکید بر بازی واقعی با استفاده از حافظه عاطفی، تمرکز و بداهه‌پردازی
- استلا آدلر: تاکید بر بازی واقعی با کمک گرفتن از تخیل، شرایط محیطی و توجیه در بازی
- سنفورد مایزنر: تاکید بر بازی واقع‌گرایی با استفاده از بازی در لحظه و تمرین تکرار
برای یک بازی واقع‌گرایانه تکنیکهای بازیگری تئاتر را بشناسید
بدون شناخت تکنیکهای مختلف بازیگری در تئاتر و تمرین مکرر آن‌ها نمی‌توان بازیگر موفقی شد. بازیگران حرفه‌ای به تمام تکنیکهای متدهای مختلف بازیگری مسلط هستند و در زمان مناسب از تکنیکی استفاده می‌کنند که بیشترین تاثیر را بر تماشاگر دارد.
سوالات متداول
فرق تکنیکهای بازیگری تئاتر و سینما در چیست؟
در تئاتر برای بازی به بیان رساتر و حرکات فیزیکی بیشتری نیاز دارید؛ اما در سینما اصل مهم بازی صادقانه و غیر تصنعی است.
آیا سبک‌های بازیگری با متدهای بازیگری یکسان هستند؟
خیر. سبک‌های بازیگری نتیجه تلاش شخصی برخی معلمان هستند؛ اما متدها توانایی تربیت بازیگران را در اختیار معلمان قرار می‌دهند.
بدون دیدگاه