پا‌یه‌های بازیگری خود را در تئاتر تقویت کنید
بیشتر افراد به بازیگری علاقه دارند. جذابیت‌های این رشته و در مرکز توجه بودن بازیگران، افراد بسیاری را به سمت این رشته سوق داده است؛ اما برخلاف تصور، بازیگر شدن اصلا آسان نیست. بهترین بازیگران دنیا مسیر بازیگری خود را از تئاتر آغاز کرده‌اند. لازمه‌های بازیگری در تئاتر پایه‌ریزی می‌شود و متدهای آموزشی این رشته، برای بازیگری تئاتر کاربرد بیشتری دارند. آشنایی با اصول بازیگری در تئاتر و تفاوت آن با تکنیک‌های بازی در سینما موضوع مهمی برای علاقه‌مندان به بازیگری است و به همین خاطر باید نسبت به این موارد آگاهی داشته باشند.
چرا باید بازیگری را از تئاتر شروع کرد؟
مهم‌ترین راهنمای شروع بازیگری برای علاقه‌مندان به این رشته جذاب، حضور در گروه‌های تئاتری و آشنایی با سازوکار ورود به بازیگری است. تئاتر هنری است که چندین قرن قدمت دارد و از قدیمی‌ترین هنرها به‌شمار می‌رود.
از زمان یونان باستان و وجود غریزه نمایشگری برای ستایش خدایان در آیین‌ها و مراسمشان، تابه‌حال که متدهای مختلف بازیگری روزبه‌روز آپدیت می‌شوند، بازیگری عنصری اساسی تئاتر بوده است. بازیگرانی که مسیر بازیگری خود را از تئاتر شروع می‌کنند، به دلیل دشواری‌های موجود در این رشته و لزوم تمرین و ممارست فراوان برای اجرای یک اثر، مهارت‌های مختلف خود را ارتقا می‌دهند.
با نگاهی به برترین بازیگران دنیا و بررسی مسیر حرفه‌ای آن‌ها، تاثیر تئاتر بر فرایند بازیگری آن‌ها به‌خوبی مشخص است. بازیگری تئاتر به دلیل قراردادن فرصت‌های بیشتر به بازیگران برای تجربه نقش‌های مختلف و اجرای زنده در برابر تماشاگران قدرت بازیگری بازیگران را افزایش می‌دهد.
اصول اولیه بازیگری تئاتر چیست؟
علاقه‌مندان به بازیگری، برای آب‌دیده شدن و کسب مهارت‌های لازم برای ورود به این رشته، چاره‌ای جز حضور در نمایش‌ها ندارند. از آنجایی که بسیاری از تکنیک‌های بازیگری در سینما مبتنی بر تسلط کامل بر بازیگری تئاتر است، برای ورود موفق به سینما، باید با تکنیک‌های بازیگری تئاتر آشنا بود. در ادامه به مهم‌ترین اصول بازیگری تئاتر می‌پردازیم.
استعداد و قریحه؛ پیش‌نیاز اصلی ورود به بازیگری
اولین اصل برای شروع بازیگری در تئاتر و سینما، استعداد است. تعاریف متعدد موجود برای استعداد، باعث برداشت‌های اشتباهی از این اصطلاح می‌شود. در بازیگری استعداد یک اصل نیست که در صورت نداشتن آن بازیگران نتوانند فعالیت حرفه‌ای خود را انجام دهند. این فاکتور صرفا به‌عنوان یک کاتالیزور، طی‌‌کردن مسیر بازیگری را سرعت می‌دهد. نکته مهم برای بازیگری تئاتر ، استعداد کارکردن و پشتکار و تلاش آن‌ها است.
بسیاری از تکنیک‌های بازیگری تئاتر با تکرار و تمرین و به‌صورت اکتسابی به دست می‌آیند. وجود استعداد، سرعت یادگیری این تکنیک‌ها را افزایش می‌دهد؛ اما نداشتن استعداد به معنای عدم توانایی در بازیگر شدن نیست و با تلاش و پشتکار میتوان به آن دست پیدا کرد.
فن بیان و صدای مناسب
زمانی که بازیگری در یونان رواج داشت، به دلیل معماری موجود در تماشاخانه‌ها، بازیگران مجبور بودند برای رساندن صدای خود به تماشاگران از ماسک‌های مخصوصی استفاده کنند. این ماسک‌ها با شکل منقار مانند خود، صدا را به‌خوبی به تماشاگران می‌رساندند. با شکل‌گیری متدهای مختلف بازیگری تئاتر و تاکیدهای متفاوت معلمان این رشته به بخش‌هایی مجزا در بازیگری، تقویت صدا و بیان در بازیگری اهمیت بالاتری پیدا کرد.
بازیگری تئاتر بر فن بیان و صدای مناسب بیشتر از سینما تاکید می‌کند. اولین هدف بازیگر تئاتر انتقال مفهوم مورد نظر نویسنده به مخاطبان با صدایی رسا و بیانی قابل فهم است. تمرین‌های فن بیان بخش مهمی از بازیگری تئاتر بوده و بازیگران باید روزانه این مهارت خود را تقویت کنند.
بدن ورزیده؛ اساسی‌ترین نیاز بازیگری تئاتر
سه عنصر اساسی بازیگری بدن، بیان و تخیل هستند. اهمیت بدن ورزیده در بازیگری تئاتر به‌گونه‌ای است که آن را اساسی‌ترین عنصر بازیگری و پیش از هر عامل دیگری برشمرده‌اند. بسیاری از سبک‌های بازیگری مانند روش آموزشی وسولد مه‌یرهولد (Vsevolod Meyerhold) و سبک ژاک لکوک (Jacques Lecoq) تمام تمرینات خود را بر اساس تقویت مهارت بیان بدنی و بدن بازیگر طراحی کرده‌اند. با توجه به لزوم حضوری موثر در صحنه نمایش برای حداقل یک ساعت، بدنی چابک در بازیگری تئاتر اصلی ضروری است.
سن؛ عاملی که در تئاتر کم‌تر مورد توجه قرار می‌گیرد
بازیگرانی که از سنین کم، فعالیت خود را در زمینه بازیگری تئاتر آغاز کرده‌اند؛ موفقیت بیشتری در این رشته به دست آورده‌اند. بر خلاف بسیاری از رشته‌ها، سن برای شروع بازیگری، موضوعی مهم و تاثیرگذار است. برخی از معلمان برجسته بازیگری مانند یوشی اویدا (Yoshi Oyakawa)، تاثیر سن در بازیگری را به به‌اندازه‌ای مهم می‌دانند که توصیه می‌کنند بعد از سی‌سالگی نباید وارد فرایند آموزش بازیگری شد.
از آنجایی که فراگیری کامل مهارت‌های مختلف تئاتر و آزمون و خطای موجود برای بررسی تکنیک‌های موثر در هر بازیگر، به تمرین و زمان بالایی نیاز دارد، بهتر است بازیگری را از سنین نوجوانی آغاز کرد. به دلیل تثبیت‌شدن بسیاری از ویژگی‌های اخلاقی و شخصیتی در بزرگسالی، تغییر این رفتارها و جایگزین‌کردن خصوصیات آن‌ها، مشکل‌تر است. این بدین معنا نیست که افراد در این سن نباید بازیگر شوند؛ بلکه این افراد فرایند آموزشی متفاوت‌تر و زمان بیشتری برای آموزش نیاز دارند.
نظم و اخلاق
تئاتر با هیچ فردی شوخی ندارد. اگر علاقه‌مند به بازیگری تئاتر هستید، اولین نکته در آن، رعایت نظم و اخلاق است. تئاتر مانند ارتش به نظم و انضباط بالایی نیاز دارد. این رشته به شما می‌آموزد که برای وقت خود و دیگران ارزش قائل باشید و فرایند همکاری تیمی را به‌خوبی یاد بگیرید. نباید نگران تکنیک‌ها و روش‌های مختلف بازیگری در تئاتر بود. در صورت داشتن اخلاقی حرفه‌ای و رعایت نظم و تلاش و تمرین، بدون آن که متوجه شوید، تکنیک‌های بازیگری تئاتر در شما تثبیت می‌شوند.
خواندن نمایشنامه؛ تغذیه روزانه بازیگران تئاتر
بازیگران تئاتر در کنار تمرین‌های عملی خود، یک وظیفه اساسی دارند و آن خواندن نمایشنامه به‌صورت مداوم است. مهم‌ترین نیاز بازیگران برای شناخت سیر تحول بازیگری و تحلیل شخصیت‌ها، در نمایشنامه‌ها وجود دارد.
مطالعه مطالب غیر مرتبط با تئاتر
تئاتر هنری است که از سایر هنرها نیز در آن استفاده می‌شود. بازیگران تئاتر در طول فعالیت حرفه‌ای خود ممکن است نقش‌های مختلفی را ایفا کنند. یکی از بهترین روش‌ها برای ارتقای دانش بازیگری و کسب مهارت‌های لازم برای تحلیل نقش‌های مختلف، کسب اطلاعات درباره مباحث مختلف است. یک بازیگر تئاتر باید درباره تاریخ، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، موسیقی، رقص، زبان انگلیسی و… اطلاعات جامعی داشته باشد.
آشنایی با متدهای مختلف بازیگری؛ راهی برای تکمیل جعبه‌ابزار تکنیک‌های بازیگر
از قرن ۱۸ تا به امروز بیش از ۸ سبک مهم بازیگری شکل گرفته‌اند که هر کدام از آن‌ها بر موضوعی مشخص تاکید داشته‌اند. در کنار این سبک‌ها، تکنیک‌های فرعی دیگری نیز توسط معلمان مختلف بازیگری معرفی شده‌اند که بازیگران باید با آن‌ها آشنا باشند. با این که در بازیگری مدرن، متداکتینگ و آموزه‌های معلمان مختلف آن، کاربرد بیشتری دارند؛ اما شناخت سبک‌های مختلف، به استفاده مناسب از آن‌ها کمک فراوانی می‌کند. هر سبک بازیگری تاثیری متفاوت بر بازیگران تئاتر دارد شناخت آن در بازیگری تئاتر مفید است.
کسب تجربه به‌صورت مداوم
بازیگری در سینما امکان آزمون و خطای بسیار کم‌تری را در اختیار بازیگران قرار می‌دهد. عامل افزایش کیفیت بازیگران تئاتر، حضور در پروژه‌های مختلف و تجربه نقش‌های متفاوت است. آنچه بازیگران را رشد می‌دهد، تمرین و تکرار مکرر بوده که در تئاتر و بازی در نقش‌های مختلف میتوان به آن دست پیدا کرد.
تئاتر دیدن را فراموش نکنید
در کنار مطالعه کتاب‌های تئاتری و تمرین و ممارست فراوان، تئاتر دیدن تاثیر بالایی در رشد بازیگری تئاتر دارد. این کار علاوه بر آشنایی با روش‌های مختلف اجرا و مرور نمایشنامه‌های مختلف به‌صورت بصری، شرایط مناسبی برای بررسی دانسته‌های بازیگران در اختیارشان قرار می‌دهد. تئاتر دیدن با تاثیر در ناخودآگاه بازیگران، شناخت کاملی از روش بازیگری به آن‌ها عرضه می‌کند.
متدهای مختلف بازیگری تئاتر
برای بازیگران تئاتر شناخت متدهای مختلف بازیگری امری ضروری است. بسیاری از معلمان بازیگری با شناخت اندک خود از سبک‌ها و متدهای بازیگری، بازیگران مبتدی را در ابتدای کار خود با مشکلات بزرگی مواجه می‌کنند. علاقه‌مندان به بازیگری در تئاتر با شناخت متدهای مختلف بازیگری، مسیر آموزش و پیشرفت خود را سریع‌تر طی می‌کنند.
پیش از پرداختن به متدهای بازیگری تئاتر، ذکر یک نکته الزامی است. تمام متدهای بازیگری برای تئاتر طراحی و تدوین شده‌اند. در کنار این آموزه‌ها راهکارهایی نیز برای حضوری موفق در برابر دوربین برای بازیگران سینما ارائه شده؛ پس اساسا مفهوم متدهای بازیگری، سبک‌های مختلف بازیگری در تئاتر است.
به‌طورکلی در بازیگری تئاتر ۳ متد اصلی و چندین سبک متفاوت بازیگری وجود دارد. افرادی مانند مه‌یرهولد، تاداشی سوزوکی (Tadashi Suzuki)، برتولت برشت، اوتا هاگن، ایوانا چوبوک، دیوید ممت و… سبک‌های مختلفی از بازیگری را ارائه دادند؛ اما روش هیچ‌کدام از آن‌ها به‌عنوان متد بازیگری شناخته نمی‌شوند. در ادامه به مهم‌ترین متدهای بازیگری تئاتر می‌پردازیم.
سیستم استانیسلاوسکی؛ سرچشمه تمام متدهای بازیگری دیگر
کنستانتین استانیسلاوسکی بزرگ‌ترین معلم بازیگری در تمام دوران است. این معلم روسی با تدوین آرا و نظریات خود در قرن ۲۰ تاثیر بسیاری بر دیدگاه علمی در بازیگری داشت. استانیسلاوسکی با تشکیل تئاتر هنری مسکو و ارائه تمرینات مفیدی درباره کار هنرپیشه روی خود و سپس روی نقش، تمام نیازهای بازیگری را پاسخ داد.
تاثیر سیستم استانیسلاوسکی بر بازیگری با تربیت شاگردانی چون مه‌یرهولد، میخائیل چخوف، ماریا اسپنسکایا و ریچارد بولسلاوسکی که هر کدام از مهم‌ترین معلمان بازیگری در دنیا هستند، غیر قابل انکار است. هر یک از این افراد با تربیت بزرگ‌ترین بازیگران دنیا، نقشی مهم در ارتقای دانش بازیگری در جهان ایفا کردند.
بسیاری از آموزه‌های سیستم مانند حافظه عاطفی، حافظه هیجانی، تحلیل شخصیت، لحظه خلوت شخصی و… در کار این معلمان به‌خوبی دیده می‌شود. به علاقه‌مندان به بازیگری تئاتر توصیه می‌شود حتما با آموزه‌های استانیسلاوسکی آشنا باشند و سه جلدی معروف او را مطالعه کنند.
متد میخائیل چخوف؛ متدی که در مقابل سیستم استانیسلاوسکی ایستاد
یکی از بزرگ‌ترین شاگردان استانیسلاوسکی، میخائیل چخوف بود که متد معروف خود را پایه‌ریزی کرد. او با حضور در کلاس‌های استانیسلاوسکی و مطالعه متعدد، بسیاری از آموزه‌های استانیسلاوسکی را رد کرد. تاثیر چخوف از رودولف اشتاینر و تاکیدی که او بر تخیل و الهام در بازیگری داشت، نقص‌های سیستم را برملا کرد. متد چخوف یکی از بهترین متدهای بازیگری است که با تاکید بر تخیل و ژست‌های روانی، متدی نوین از بازیگری را ارائه می‌دهد.
متد اکتینگ؛ از لی استراسبرگ تا سنفورد مایزنر
مهم‌ترین و محبوب‌ترین متد بازیگری تئاتر، متد اکتینگ است. این متد، سبک آمریکایی سیستم استانیسلاوسکی بود که توسط شاگردان روسی او بولسلاوسکی و اسپنسکایا به آمریکا برده شد. متد اکتینگ سبکی از بازیگری است که توسط سه استاد بزرگ بازیگری لی استراسبرگ، استلا آدلر و سنفورد مایزنر بنیان‌گذاری شد.
هر یک از سه استاد بزرگ بازیگری متد در کلیات این روش بازیگری تئاتر که شامل بازی حقیقی و مبتنی بر واقعیت است، تفاهم داشته؛ اما در جزئیات نظریات خود با یکدیگر اختلاف نظر دارند. تاکید استراسبرگ بر روان‌شناسی و حافظه عاطفی، تاکید آدلر بر جامعه‌شناسی و شرایط محیطی و تاکید مایزنر بر تکرار است.
شناخت تفاوت میان بازیگری تئاتر و سینما به بازیگران تئاتر کمک می‌کند
اصطلاح بازیگری در سینما، عنوان جدیدی است که بسیاری از آموزشگاه‌های بازیگری آن را به‌کار می‌برند. شناخت تفاوت‌های مهم میان بازیگری تئاتر و سینما، به حضور حرفه‌ای در این دو رشته کمک می‌کند. بسیاری از مبانی اصلی بازیگری در تئاتر آموزش داده می‌شود و علاقه‌مندان به حضور در سینما باید پس از فراگیری این مهارت‌ها، از تفاوت این مبانی با آموزه‌های بازیگری سینما آگاه باشند.
از آن جایی که تست بازیگری در سینما یکی از راه‌های مهم ورود به این عرصه است، شناخت این تفاوت‌ها به ورود بازیگران تئاتر به سینما کمک فراوانی می‌کند.
مهم‌ترین تفاوت‌های بازیگری تئاتر و سینما عبارت‌اند از
- هماهنگی با دوربین و قرارگیری در جای مناسب
- تفاوت در صدا و بیان نسبت به تئاتر
- نداشتن تداوم خطی در سینما
- تفاوت در ارائه اکت‌ها در جلوی دوربین
- لزوم شناخت زاویه‌ها و نماهای دوربین
ایران آموزشگاه؛ مرجعی معتبر برای کمک به علاقه‌مندان بازیگری در تئاتر
شناخت آموزشگاه معتبر بازیگری برای فراگیری اصول اساسی بازیگری تئاتر، نخستین گام برای ورود به دنیای بازیگری است. وجود مراکز آموزشی فراوان در سرتاسر کشور، شناخت بهترین آموزشگاه را برای شروع فرایند بازیگری بسیار دشوار می‌کند.
ایران آموزشگاه بزرگ‌ترین مرجع اطلاع‌رسانی درباره آموزشگاه‌های تئاتر سراسر کشور است. مجموعه ما با بررسی آموزشگاه‌های معتبر بازیگری و شناخت ویژگی‌های اساسی آن‌ها، بهترین مراکز آموزشی در ایران را به شما معرفی می‌کند. ما با لیست‌کردن تعداد بالایی از بهترین آموزشگاه‌های بازیگری، به شما در انتخاب مرکز آموزشی بازیگری تئاتر مناسبتان کمک می‌کنیم.
بدون دیدگاه