تکنیک های بازیگری مقابل دوربین؛ ابزارهایی برای بازی در سینما
بازیگری مهارتی است که رسیدن به تخصص کامل در ارائه تکنیکهای آن به زمان زیادی نیاز دارد. تکنیکهای ارائه نقش در تئاتر و سینما با یکدیگر متفاوت هستند؛ بنابراین افراد علاقهمند به فعالیت در سینما بهعنوان بازیگر باید با تکنیک های بازیگری مقابل دوربین آشنایی کاملی داشته باشند. فرقی نمیکند از کدام سبک بازیگری پیروی میکنید، برای یک بازی باورپذیر در سینما باید در ارائه تکنیکهای بازیگری در این مدیوم تسلط داشته باشید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با رشته بازیگی به شما پیشنهاد میدهیم از صفحه ” رشته بازیگری ” چیست دیدن فرمایید.
تکنیک های بازیگری مقابل دوربین با بازیگری در تئاتر تفاوت دارند
پیش از پرداختن به تکنیکهای کاربردی بازیگری در سینما، در ابتدا باید به تفاوتهای بازیگری در تئاتر و سینما اشاره کنیم تا درک کاملی از فرایند بازی در برابر دوربین به دست بیاورید. تفاوتهای بسیاری در سبک و ارائه نقش در تئاتر و سینما وجود دارند؛ اما مهمترین تفاوتهای بازیگری در این دو مدیوم را عبارتاند از:
- نیاز به صدای رساتر و بیان قویتر در تئاتر نسبت به سینما
- ضرورت واقعگرایی و صداقت بیشتر در بازیگری مقابل دوربین
- بازیگری زنده در تئاتر و تکرار هر شب نقش در مدتزمان مشخص
- وجود دوربین در سینما
- نیاز به حرکات بدنی بیشتر در تئاتر به دلیل اندازه صحنه تئاتر
در بازیگری مقابل دوربین اکت کم، زیاد است
مهمترین نکته در تکنیک های بازیگری مقابل دوربین این است که کوچکترین حالات چهره شما در دوربین ضبط میشود. این موضوع بهویژه در نماهای بسته کاملا مشخص است. طبق یک قاعده کلی در بازیگری جلوی دوربین «کم، زیاد است». این موضوع به معنای این است که باید بتوانید عضلات و بازی خود را کنترل کنید تا یک بازی واقعگرایانه و به دور از اغراق و تصنع به مخاطب ارائه دهید.
مهمترین تکنیک های بازیگری مقابل دوربین
پس از شناخت اصول اولیه بازیگری مقابل دوربین، در این بخش به برخی از مهمترین تکنیک های بازیگری مقابل دوربین اشاره میکنیم که برای ارائه یک بازی بینقص و تاثیرگذار در قاب نقرهای سینما به آن نیاز دارید. در ادامه به این تکنیکهای کاربردی اشاره میکنیم.
۱. رفع تنشهای اضافی؛ اولین قدم برای شروع بازیگری در مقابل دوربین
پیش از قرار گرفتن در برابر قاب دوربین، باید تمام تنشهای عضلانی، جسمانی، حسی، عاطفی و روانی را از خود دور کنید. بهتر است قبل از تمرین یا ضبط سکانس، حرکات کششی سبکی انجام دهید. این کار به شما برای پذیرش فضای جدید و رفع تنشها و تمرکز بالا کمک فراوانی میکند.
۲. اندازه نماها را بشناسید
مهمترین تفاوت و مهمترین موضوع در ارائه یک بازی واقعگرایانه در مدیوم سینما، شناخت اندازه نمای دوربین است. دکوپاژ کارگردان متناسب با ایده و اهداف او با نماهای متنوعی بسته میشود. شما برای ارائه یک بازی صادقانه، باید با اندازه نماهای دوربین آشنا باشید. هر چه نمای بستهتری از شما گرفته شود، باید اکت و واکنشهای خود را کاهش دهید و به ارائه درونیات خود بپردازید. فراموش نکنید که دوربین کوچکترین رفتار شما در نماهای بسته را ضبط میکند.
انواع نمای دوربین برای بازیگری در سینما عبارتاند از:
- اکستریم لانگ شات (ELS): نمای بسیار باز و تاکید بر موقعیت جغرافیایی سوژه
- لانگ شات (LS): نمای باز برای تمرکز بیشتر بر روی سوژه
- فول شات (FS): نمایی از سر تا نوک پا که بر روی عمل، متمرکز بر جنبش و حرکت
- مدیوم لانگ شات (MLS): نمایی بین فول شات و مدیوم شات و برای نمایش دادن سوژه از زانو به بالا
- کابوی شات (Cowboy Shot): نمایی مربوط به دوران فیلمهای وسترن برای نمایش دادن سوژه از ران پا به بالا
- مدیوم شات (MS): تمرکز بر جزئیات بازی از این نما شروع میشود و نمایی برای نشان دادن سوژه از کمر به بالا
- مدیوم کلوزآپ (MCU): نمایی بین مدیوم و کلوزآپ برای نشان دادن سوژه از سینه یا شانه به بالا
- کلوزآپ (CU): نشان دادن سر، صورت و چهره سوژه برای نمایش احساسات و تفکرات او
- اکستریم کلوزآپ (ECU): نشان دادن بخش خاصی از چهره مانند ابرو و چشمها
۳. راکورد بازی خود را حفظ کنید
یکی از مهمترین تکنیک های بازیگری مقابل دوربین حفظ راکوردها است. در سینما برخلاف تئاتر توالی زمانی برای اجرای نقش وجود ندارد. ممکن است شما بخش انتهایی داستان فیلمنامه را در روز اول فیلمبرداری بازی کنید. بنابراین باید با تکنیکهای بازی در لحظه و بازیگری رویدادی آشنا باشید تا در طول تدوین پلانها، حالات احساسی یکنواختی داشته باشید.
۴. با تمام توان به بازیگر مقابل خود احترام بگذارید و او را بشنوید
شنیدن در بازیگری به معنای با گوش شنیدن نیست؛ بلکه باید تمام حواس خود را به او معطوف کنید. بازیگری سینما بیشتر از آن که به کنشهای شما وابسته باشد، متکی به واکنشهای شما است. بازیگران حرفهای علاوه بر تسلط کامل به دیالوگها و رویدادهای نقش خود، شناخت کاملی از فرایند بازی بازیگر مقابل خود دارند تا بتوانند در زمان ارائه پاساژهای حسی مناسب، بالاترین تاثیر را بر مخاطب بگذارند.
۵. از بازی اغراقآمیز خودداری کنید
مهمترین اصل در تکنیک های بازیگری مقابل دوربین، حس نکردن دوربین است. اصطلاحا باید با دوربین دوست باشید و او را بخشی از فرایند بازی خود بدانید. سعی نکنید بازی کنید. هر چه بازی شما اغراق کمتری داشته باشد، نتیجه بهتری در پی دارد. بازی اغراقآمیز کاملا در قاب دوربین مشخص میشود و جلوه بسیار بدی از یک بازیگر به مخاطبان ارائه میدهد.
بدون تمرین نمیتوانید به تکنیک های بازیگری مقابل دوربین مسلط شوید
بهترین راهکار برای رشد بازیگری در برابر دوربین، تمرین مکرر و دیدن مداوم خود در تصویر است. برای حرفهای شدن در ارائه تکنیکهای بازیگری سینما، باید خود را کاملا در دوربین پیدا کنید و بتوانید با شناخت کامل نماها، اکتها و واکنشهای صادقانه، بازی واقعگرایانهای را در شرایط مختلف ارائه دهید.
یکی از تمرین های تاثیر گذار در حرفه ی بازیگری تمرین آینه میباشد که ما در صفحه ” تمرین آینه در بازیگری ” چیست مطالب کاملی در این رابطه در اختیار شما قرار داده ایم.
همینطور اگر بدنبال یک آموزشگاه خوب برای آموزش بازیگری میگردید پیشنهاد میکنم لیست معتبرترین صفحه مقایسه مراکز آموزشی کشور را در صفحه ” کلاس بازیگری ” مشاهده کنید.
پرسش و پاسخ
برای این که در بازی مقابل دوربین دیالوگ را فراموش نکنم چه کار کنم؟
بهترین کار توجه به رویداد بازی و انجام صادقانه رویدادها است. دیالوگها در ضمن انجام کنش یادتان میآید.
بهترین متد برای بازیگری مقابل دوبین چه تکنیکی است؟
بهترین متد برای شما روشی است که بیشترین بازخورد حسی را در شما ایجاد کند.
زوایای اصلی دوربین برای بازیگری مقابل دوربین چه زاویههایی هستند؟
آی لول (زاویه روبهرو)، لو انگل (زاویه از پایین)، های انگل (زاویه از بالا) و داج انگل (زاویه مورب) مهمترین زوایای دوربین برای بازیگری در سینما هستند.
بدون دیدگاه